สถานที่ท่องเที่ยวประเทศฟิลิปปินส์

ใส่รูปภาพ

ลูซอน

เกาะลูซอนเป็นเกาะใหญ่ที่สุดตั้งอยู่ทางตอนเหนือของประเทศ สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจบนเกาะลูซอนมีอยู่หลายแห่ง เช่น กรุงมะนิลา วิกัน บาเกียว บานาอิว ภูเขาไฟปินาตูโบ และทะเลสาบตาอัล เป็นต้น

ใส่รูปภาพ

กรุงมะนิลา

เมืองหลวงของฟิลิปปินส์มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า Metro Manila แต่เรียกสั้น ๆ ว่า Manila กรุงมะนิลามีประชากรหนาแน่นถึง 11 ล้านคน นักท่องเที่ยวมักใช้มะนิลาเป็นทางผ่านไปยังแหล่งท่องเที่ยวอื่น ๆ จะพักอยู่ในมะนิลาเพียงวันสองวันเท่านั้นเพราะกรุงมะนิลามีปัญหาเรื่องการจราจรที่แออัดและในเมืองที่มีมลภาวะค่อนข้างสูง

ถึงแม้ว่ากรุงมะนิลาจะแออัดและเต็มไปด้วยปัญหามลภาวะ แต่กรุงมะนิลาก็ยังมีเสน่ห์ของฟิลิปปินส์ที่ต้องค่อย ๆ ค้นหา นอกจากเมืองที่สวยงามด้วยอนุสรณ์สถานและสิ่งก่อสร้างจากสถาปัตยกรรมยุคโคโลเนียลกับสถาปัตยกรรมอเมริกันแล้ว ก็ยังมีเสน่ห์ของชาวฟิลิปปินส์ที่ยิ้มแย้มแจ่มใสและเป็นมิตรกับนักท่องเที่ยว หากจะเที่ยวมะนิลาให้สนุกจะต้องอยู่และใช้ชีวิตแบบชาวฟิลิปปินส์เจ้าของถิ่น เพียงเดินตามเขาไปบนถนนหนทางต่าง ๆ ก็จะพนความน่ารักแฝงอยู่ตามซอกมุมของเมือง ที่ประชากรส่วนใหญ่เป็นคนหาเช้ากินค่ำด้วยวิถีของชนชั้นกลาง ที่แม้ว่าหลายครอบครัวมีฐานะยากจน แต่ทุกคนก็ยังคงพึงพอใจและมีความสุขกับวิถีชีวิตของตน

เดิมที่ตั้งกรุงมะนิลานี้เป็นที่อยู่ของชนกลุ่มเล็ก ๆ ที่เข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่ริมแม่น้ำพาซิก (Pasig River) เรียกชื่อชุมชนว่ามะนิลา คำว่า”มะนิลา” มาจากการรวมคำพื้นเมืองสองคำด้วยกัน คือคำว่า may (แปลว่า มี) กับ milad (ชื่อต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ริมแม่น้ำพาซิก) เมืองฟิลิปปินส์ตกอยู่ใต้การปกครองของสเปน มะนิลาเป็นเมืองท่าที่มีคนต่างเมืองเข้ามาทำการค้าขายกับหมู่เกาะแถบนี้ มะนิลามีความสำคัญทางการค้าเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ โดยในศตวรรษที่ 18 กรุงมะนิลาเจริญรุ่งเรืองมากที่สุด จำนวนประชากรในเวลานั้นมีมากถึง 150,000 คน มะนิลาเป็นท่าเรือใหญ่ที่มีเรือนานาชนิดที่เข้ามาจอดอยู่ในน่าน้ำประจำ สองฝั่งแม่น้ำมีบ้านเรือนผู้คนและอาคารทันสมัยเต็มไปหมด ในย่าน Binondo ซึ่งเป็นย่านการค้าขานคึกคักที่ต่อมากลายเป็นชุมชนขนาดใหญ่ของชาวจีนที่เรียกว่าไชน่าทาวน์

ความเจริญรุ่งเรืองของมะนิลาสิ้นสุดลงเมื่อเกิดแผ่นดินไหวครั้งร้ายแรงที่สุดในประวัติศาสตร์ของฟิลิปปินส์ ในวันที่ 7 มิถุนายน ค.ศ. 1863 การเกิดแผ่นดินไหวในครั้งนั้นทำให้มะนิลาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง มีผู้คนล้มตายเป็นจำนวนมาก กรุงมะนิลาที่เห็นกันอยู่ทุกวันนี้เป็นมะนิลาที่สร้างขึ้นใหม่ อาคารทันสมัยล้วนก่อสร้างด้วยสถาปัตยกรรมสไตล์อเมริกัน มีการก่อสร้างอาคารสำคัญและสิ่งก่อสร้างต่าง ๆ ให้พรั่งพร้อมด้วยสาธารณูปโภค เช่น ระบบรถรางในเมือง และการใช้จักรยานไอน้ำเป็นพาหนะ จนฟิลิปปินส์ได้ชื่อว่าเป็นเมืองที่สวยงามทันสมัยแห่งหนึ่งในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กระทั่งเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 กรุงมะนิลาถูกกองทัพญี่ปุ่นเดินทัพเข้ายืดครอง กรุงมะนิลากลายเป็นสนามรบ และบอบซ้ำด้วยการทิ้งระเบิดของฝ่ายสัมพันธมิตรที่ต้องการกรุงมะนิลากลับคืน ระหว่างสงครามกรุงมะนิลากลายเป็นสมรภูมิเลือด การสู้รบดำเนินไปอย่างดุเดือดติดต่อกันนานถึง 29 วัน พลเมืองชาวฟิลิปปินส์เสียชีวิตไปมากกว่า 100,000 คน ถึงแม้ว่าฝ่ายพันธมิตรจะได้ชัยชนะ ได้กรุงมะนิลากลับคืนมา แต่การก่อสร้างเมืองใหม่ก็ประสบปัญหามากมาย ทั้งจากการขาดแคลนทุนทรัพย์และจากการคอร์รัปชั่นของผู้นำรัฐบาลในยุคหลังสงคราม เป็นผลให้ชาวฟิลิปปินส์ต้องเผชิญชีวิตที่ยากลำบากมาจนทุกวันนี้

ใส่รูปภาพ

อินทรามูรอส (Intramuros)

เขตเมืองเก่าของสเปนที่ยังมีโบราณสถานสถาปัตยกรรมยุคโคโลเนียลซึ่งเหลือรอดจากการทิ้งระเบิดในสงคารมโลกครั้งที่ 2 เป็นมรดกทางวัฒนธรรมของสเปนที่เหลืออยู่ในฟิลิปปินส์อินทรามูรอสเป็นเขตเมืองโบราณที่มีกำแพงเมืองสูงล้อมรอบพื้นที่ประมาณ 64 เฮกตาร์ ในเมืองประกอบด้วยที่อยู่อาศัย ป้อมปราการและคูเมือง ภายในกำแพงเมืองมีโบสถ์โรงเรียนและสถาน ที่ราชการ ปัจจุบันกำแพงหินถูกระเบิดทำลายเสียหายไปหมดแล้ว สิ่งที่เหลืออยู่คือป้อมซานติเอโกกับโบสถ์ซานออกุสติน

ใส่รูปภาพ

ป้อมซานติเอโก (Santiago Fort)

ตั้งอยู่ริมแม่น้ำปาซิก แม่น้ำสายหลักของกรุงมะนิลา ป้อมนี้เคยเป็นศูนย์บัญชาการทหารทั้งของสเปน อังกฤษ อเมริกัน และญี่ปุ่น ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 ญี่ปุ่นใช้ป้อมซานติเอโกเป็นสถานที่คุมขังนักโทษ บริเวณส่วนตั้งคุมขังนักโทษอยู่ใกล้แม่น้ำปาซิก ญี่ปุ่นทรมานนักโทษด้วยการปล่อยน้ำจากแม่น้ำเข้สมาท่วมห้องขังที่อยู่ใต้ป้อม เพื่อให้นักโทษจมน้ำตายระหว่างสงคราม ป้อมซาน เอโกถูกระเบิดของฝ่านสัมพัธมิตรทำลายเสียหาย ต่อมาทางการฟิลิปปินส์ได้ทำการบูรณะป้อม และยกย่องให้เป็นสถานที่ประวัติศาสตร์ในฐานะเป็น “Shrine of Freedom”

ใส่รูปภาพ

โบสถ์ซานออกุสติน (The Church of San Vgustin)

โบสถ์หินเก่าแก่ที่เคยถูกไฟไหม้ถึง 2 ครั้ง รอดพ้นจากภัยพิบัติมาอย่างน่าอัศจรรย์แม้จะเกิดแผ่นดินไหวถึง 7 ครั้ง โบสถ์นี้ก็ยังตั้งอยู่สง่างามมาจนถึงทุกวันนี้ หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 อินทรามูรอสถูกทิ้งร้างเป็นเวลานานหลายสิบปีต่อมาทางการฟิลิปปินส์ทำการบูรณะซ่อมแซมและเปิดให้ประชาชนเข้าชมได้เพื่อการศึกษาประวัติศาสตร์ของชาติในยุคที่ตกเป็นอาณานิคมของสเปน

ย่านธุรกิจการค้าในกรุงมะนิลาคือ ย่านมากาตี (Makati) เดิมที่ดินตรงนี้เป็นลุ่มเป็นหนองน้ำขัง ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้ ต่อมาได้รับการพัฒนาจากตระกูลอะยาลา (Ayala Family) ซึ่งเป็นตระกูลนักธุรกิจที่มีฐานะมั่นคั่งตระกูลหนึ่งของฟิลิปปินส์ ได้ลงทุนพัฒนาพื้นที่จนกระทั่งย่านมากาตีกลายเป็นศูนย์กลางธุรกิจการค้าที่ทันสมัย ในปัจจุบันย่านมากาตีเป็นที่ตั้งของโรงแรมใหญ่ระดับโรงแรมห้าดาว บริษัทห้างร้าน ธนาคาร ร้านอาหาร และภัตตาคารอาหารนานาชาติ คลับและบาร์ ที่พักอาศัยแบบคอนโดมิเนียมหรูหรา กับศูนย์การค้านำชั้นของฟิลิปปินส์

ย่านมากาตีคือบริเวณที่ถูกขนาบด้วยถนนสำคัญ 3 สายคือ Ayala Avenue, Paseo de Roxas และ Makati Avenue ศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดในฟิลิปปินส์คือ Glorietta ซึ่งตั้งอยู่ตรงข้ามโรงแรม แชงกรีล่ามากาตี ศูนย์การค้ากลอเรียตต้ามีผู้คนคับคั่งตลอดวัน เพราะทั้งชาวฟิลิปปินส์และนักท่องเที่ยวเข้าไปหลบความร้อนในอาคารปรับอากาศของศูนย์การค้า จึงนับเป็นแหล่งซ้อปปิ้งไม่ควรพลาด นอกจากเข้าไปจับจ่ายแล้ว ที่ห้องโถงใหญ่กลางศูนย์การค้ามีเวทีสำหรับแสดงต่าง ๆ เช่น การจัดแสดงคอนเสิร์ต การแสดงนิทรรศการ และกิจกรรมต่าง ๆ รวมทั้งการส่งเสริมการขายสินค้า ในศูนย์การค้ากลอเรียตต้ามีโรงหนังมากถึง 7 โรงเอาไว้สำหรับคนชอบดูหนังเข้าไปพักผ่อนและหาความบันเทิง

ศูนย์การค้าที่มีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่งในกรุงมะนิลาคือ กรีนเบลท์มอลล์ (Greenbelt Mall) ซึ่งตั้งอยู่ข้างหน้าหนึ่งของถนนมากาตีใกล้กับสวนสาธารณะชื่อว่า Greenbelt Park ถึงแม้ว่าศูนย์การค้านี้จะเล็กกว่าศุนย์กาค้ากลอเรียตต้าเพราะมีโรงหนังแค่ 3 โรง กับมีโรงละครชื่อ Onstage เท่านั้น แต่กรีนเบล?มอลล์กำลังมีการก่อสร้างต่อเติมเพื่อขยายขนาดพื้นที่บริการให้ใหญ่ขึ้นในอนาคต

ใส่รูปภาพ

ไชน่าทาวน์ (Chinatown)

เป็นย่านการค้าของชาวจีนที่อยู่บริเวณถนนอึ้งเผิง (Ongpin Street) ชาวจีนและจีนลูกครึ่งที่มีสายเลือดผสมระหว่างจีนกับฟิลิปปินส์ที่เรียกว่า พวกชินอยส์ (Chinoys) ตั้งชุมชนอยู่ที่ไชน่าทาวน์ หรือบินอนโด (Binondo) นามามากแล้ว แถวนี้เป็นที่ตั้งร้านค้าขายทองและสินค้าของชาวจีนทุกชนิด ร้านอาหารจีนที่ไชน่าทาวน์มีชื่อเสียงว่าเป็นแหล่งรวบรวมอาหารอร่อย ๆ อาหารพิเศษที่ขึ้นชื่อจนเป็นที่เลื่องลือคือ “ซุปหมายเลข 5 ” ซึ่งถือว่ากินแล้วให้พลัง และรักษาโรคหวัดได้ชะงักงัน

ใส่รูปภาพ

ทำเนียบมาลากันญัง (Malacanang)และพิพิธภัณฑ์มาลากันญัง(Malacanang Museum)

ทำเนียบมาลากันญังเป็นสถานที่พำนักของประธานาธิบดีของฟิลิปปินส์มาหลายยุคหลายสมัย เดิมเป็นที่พักของประธานาธิบดี มาลากันญังซึ่งเป็นบ้านหลังใหญ่ที่ก่อสร้างด้วยหิน เดิมเคยเป็นบ้านของนายพลหลุยส์ มิเกล ฟอร์เมนโด ที่ซื้อบ้านหลังนี้เมื่อค.ศ. 1825 ด้วยราคา 1,100 เปโซ ต่อมาในปีค.ศ. 1849 รัฐบาลสเปนขอซื้อต่อในราคา 5,000 เปโซ เพื่อทำเป็นบ้านพักฤดูร้อนของผู้สำเร็จราชการชาวสเปนในฟิลิปปินส์หลังจากที่ทำเนียบที่พักของ Governor General ผู้ปกครองชาวสเปนที่อยู่ใจกลางเมืองหรือย่านอินทรามูรอสถูกทำลายลงจึงทำการย้ายมาอยู่ที่มาลากันญังเป็นการถาวร

ทำเนียบมาลากันญังมีชื่อเสียงมากในสมัยมาร์กอสเป็นประธานาธิบดี มีการต่อเติมจนใหญ่โตหรูหรา หลังจากที่บางส่วนเสียหายด้วยพายุไต่ฝุ่นและแผ่นดินไหว ก็มีการดัดแปลงสร้งต่อเติมจนใหญ่โตกว้างขวางอย่างที่เป็นในปัจจุบัน เมื่อสิ้นสุดประธานาธิบดีมาร์กอลนางอาคีโนไม่ยอมย้ายเข้าไปอยู่ที่มาลากันญังเพราะรังเกียจกลิ่นอายและบรรยากศหรูหราสุดกู่ของนายมาร์กอสและนางอิเมลด้า หากแต่ประธานาธิบดีอาคีโนยังใช้ทำเนียบมาลากันญังเป็นที่ต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง และเป็นที่จัดงานทางราชการเป็นครั้งคราว โดยเปิดบางสาวของทำเนียบเป็นพิพิธภัณฑ์เก็บของใช้ส่วนตัวของนายมาร์กอสและนางอิเมลด้าภริยา ห้องที่อื้อฉาวมากคือห้องเก็บร้องเท้าของนางอิเมลลด้าที่มีมากถึง 30,000 คู่ ในสมัยของประธานาธิบดีรามอสซึ่งมีความเคารพนับถือนายมาร์กอสมากได้ทำการปรับปรุงพิพิธภัณฑ์มาลากันญังให้เป็นแหล่งศึกษาข้อมูลประวิศาสตร์การเมืองของประเทศ และรวบรวมประวัติศาสตร์ความเป็นมาของประธานาธิบดีฟิลิปปินส์ ปัจจุบันประธานาธิบดีอาร์โรโยเปิดทำเนียบมาลากันญังใช้เพียง 2 ใน 3 ส่วนเท่านั้น เพื่อใช้เป็นสำนักงานในการทำหน้าที่ประธานาธิบดี

พิพิธภัณฑ์มาลากันญังตั้งอยู่ที่ JP Larel Street, San Miguel, Manila เปิดให้เข้าชมในวันจันทร์ – ศุกร์ ระหว่างเวลา 09.00 – 15.00 น. ค่าเข้าชมคนละ 20 เปโซ

ใส่รูปภาพ

ไรซัลปาร์ก (Rizal Park)

สวนสาธารณะแห่งเดียวที่มีความเขียวขจีกับกรุงมะนิลา ในยุคโคโลเนียล ไรซัลปาร์กเป็นสถานที่เดินเล่นพักผ่อนของชาวฟิลิปปินส์หลังจากไปโบสถ์ในวันอาทิตย์ ปัจจุบันเป็นเสมือนปอดของเมือง โดยชาวฟิลิปปินส์จะมาวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าตรู่ สวนนี้เป็นสถานที่วิ่งเล่นของเด็ก ๆ ในวันเสาร์ – อาทิตย์ กับยังเป็นสถานที่ซึ่งชาวฟิลิปปินส์พากันมาหลบร้อนและหลีกหนีความวุ่นวายในเมือง ดังนั้นในวันหยุดราชการชาวฟิลิปปินส์จะพาครอบครัวพร้อมนำอาหารมาปิกนิกกันในสวน พ่อค้าเร่นำเอาสินค้าและของกินเล่นเข้ามาขาย ในสวนสาธารณะมีเวทีแสดงคอนเสิร์ตกลางแจ้งรูปครึ่งวงกลมสำหรับเปิดการแสดงเพื่อสาธารณชน

ตรงท้ายสวนใกล้กับโรงแรมมะนิลา เป็นที่ตั้งของอนุสาวรีย์ไรซัล (Rizal Memorial) อนุสรณ์สถานของดร.โฆเซ่ ไรซัล (Dr.Jose Rizal) วีรบุรุษของฟิลิปปินส์ที่ถูกสเปนประหารชีวิต หลังจากนำชาวฟิลิปปินส์ลุกฮือขึ้นต่อต้านการปกครองของสเปนในระหว่างปีค.ศ. 1869 – 1898 ดร.ไรซัลได้เขียนหนังสือวิพากษ์วิจารณ์การปกครองของสเปน พร้อมทั้งชักชวนให้ชาวฟิลิปปินส์ต่อต้านสเปน ดังนั้นทางการสเปนจึงจับดร. ไรซัลขังคุก ก่อนประหารด้วยการยิงเป้าที่กลางใจเมือง ใกล้กันนั้นมีเสาธง สถานที่ซึ่งประธานาธิบดีมานูเอล ฮัวซาส์ ประธานาธิบดีคนแรกของฟิลิปปนส์ทำการประกาศอิสรภาพเมื่อวันที่ 4 กรกฎาคม ค.ศ. 1946

สถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจในไรซัลปาร์กคือ สวนกล้วยไม้และสวนผีเสื้อ (Orchidarium & Butterfly Pavilion) ซึ่งเพิ่องก่อสร้างขึ้นใหม่ออกแบบอาคารและดูแลโดยมูลนิธิสีเขียวไมไม่ไกลจากสวนกล้วยไม้นักเป็นที่ตั้งพิพิธภัณฑ์สำคัญของฟิลิปปินส์สองแห่งคือ พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติฟิลิปส์ (National Museum of the Pilippines) ซึ่งเปิดให้เข้าชมฟรี ทุกวันอังคาร – อาทิตย์ ตั้งแต่เวลา 10.00 – 16.30 น. พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เคยใช้เป็นอาคารรัฐสภามาก่อนข้างในอาคารเป็นแกลเลอรี่เก็บภาพเขียนล้ำค่าผลงานศิลปะของศิลปะชาวฟิลิปปินส์

ฝั่งตรงข้ามนั้นเป็น พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติฟิลิปปินส์ (National Museum of the Filipino People) เปิดให้เข้าชมวันอังคาร – อาทิตย์ เวลา 10.00 – 16.30 น. ค่าเข้าชมคนละ 100 เปโซ สถานที่นี้เคยเป็นกระทรวงการคลังของฟิลิปปินส์มาก่อน ภายในพิพิธภัณฑ์เป็นที่สะสมสมบัติใต้ทะเลและสิ่งของต่าง ๆ ที่ได้บรรทุกมากับเรือซานดิเอโก (San Diedo) แต่เรือได้มาอับปางลงที่บริเวณเกาะ ฟอร์จูนเมื่อปี ค.ศ. 1600

ใส่รูปภาพ

อนุสรณ์สถานสุสานทหารอเมริกัน (American Cemetery and Memorial)

เป็นสุสานทหารที่เสียชีวิตในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 สุสานนี้เป็นที่ฝังศพของทหารจำนวน 17,206 นาย จัดเป็นสุสานทหารอเมริกันที่ใหญ่ที่สุดที่อยู่นอกสหรัฐอเมริกาภายในสุสานมีภาพแสดงเล่าเรื่องราวความสำเร็จของปฏิบัติการรบของกองทัพอเมริกันที่เกิดขึ้นในหมู่เกาะบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิก จีน อินเดีย และพม่า ทั้งยังมีป้ายหินขนาดใหญ่จารึกชื่อทหารที่หายสายสูญไปในช่วงสงครามโลก ซึ่งมีมากถึง 36,282 นาย

ใส่รูปภาพ

ฐานทัพอากาศคลาร์ก (US Clark Air Base)

ฐานทัพอากาศคลาร์กเคยมีความสำคัญในฐานะที่ตั้งทางทหารที่สำคัญของสหรัฐอเมริกาในเอเชีย แต่มีภูเขาไฟนาตูโบระเบิดพ่นเถ้าถ่านกลบฝังฐานทัพแห่งนี้จนเสียหารใช้การไม่ได้ หลังจากนั้นฐานทัพอากาศคลาร์กกลายเป็นชนวนทางการเมืองทีทำให้สหรัฐอเมริกาไม่พอใจฟิลิปปินส์ เนื่องจากรัฐสภาฟิลิปปินส์มีมติไม่ต่อสัญญาให้สหรัฐอเมริกาเข่าพื้นที่อีกต่อไปโดยไม่สนใจว่าเมื่อสหรัฐอเมริกาในเอเชียถอนทหารประจำการจำนวน 20,000 นายออกไป แล้วจะมีผลกระทบต่อเศรษฐกิจของประเทศหรือไม่ทั้งนี้ก็เป็นความต้องการของชาวฟิลิปปินส์ด้วยโดยมีประชามติไม่ยอมให้คนชาวอื่นเข้ามามีอิทธิพลอยู่ในประเทศ ปัจจุบันฟิลิปปินส์ปรับปรุงพื้นที่ซึ่งเคยเป็นฐานทัพสหรัฐอเมริกา ที่มีขนาดใหญ่เท่าประเทศสิงคโปร์ ให้เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษ (SEZ – Special Economic Zone) ตามนโยบายส่งเสริมให้นักลงทุนจากต่างประเทศเข้ามาทำธุรกิจในฟิลิปปินส์ ขณะนี้มีการลงทุนจาก 156 ชาติที่เข้ามาดำเนินการธุรกิจ และยังมีแผนการที่ก่อสร้างสนามบินนานาชาติแห่งใหม่ขึ้นบริเวณนี้อีกด้วย ในส่วนบริเวณที่เคยเป็นฐานทัพเดิมนั้น รัฐบาลฟิลิปปินส์ได้ปรับปรุงเป็นสนามกอล์ฟทันสมัยขนาดใหญ่ (ราราแพง) พร้อมกับสร้างโรงแรมชั้นหนึ่งและภัตตาคารอีก 2 – 3 แห่งขึ้น

ใส่รูปภาพ

ภูเขาไฟปินาตูโบ (Mt.Pinatubo)

ภูเขาไฟปินาตูโบเริ่มเป็นจุดสนใจของนักท่องเที่ยวหลังจากที่การระเบิดในปีค.ศ. 1991 ภัยธรรมชาติร้ายแรงนี้เริ่มขึ้นเมื่อวันที่ 2 เมษายน ชาวบ้านตำบลปาตัลโต (Patal Pinto) ที่อยู่เชิงเขาได้ยินเสียงระเบิดครั้งแรกดังมาจากภูเขาไฟปินาตูโบซึ่งหลับสนิทมาเป็นเวลานาน หลังจากการระเบิดครั้งสุดท้ายเมื่อ 600 ปีมาแล้ว เมื่อเสียงระเบิดหมดไปก็มีกลิ่นเหม็นก๊าชไข่เน่าพวยพุ่งออกมาจากบริเวณยอดเขา เมื่อได้รับรายงานเรื่องนี้ สถาบันภูเขาไฟฟิลิปปินส์รีบเข้ามาติดตั้งเครื่องมือเพื่อตรวจสอบติดตามความเคลื่อนไหวของภูเขาไฟ และบันทึกอาการแผ่นดินไหวที่เกิดขั้นจากการสั่นสะเทือนจาก๓เขาไฟเป็นระยะ ๆ ต่อมา ในวันที่ 13 เมษายน คณะผู้เชี่ยวชาญด้านการระเบิดของภูเขาไฟจากสหรัฐอเมริกาเข้ามาช่วยทางการของฟิลิปปินส์พบว่ามีความผิดปกติเกิดขึ้นภายในภูเขาไฟปินาตูโบ เป็นการยืนยังว่าภูเขาไฟจะระเบิดขึ้นอย่างแน่นอน

ในวันที่ 12 มิถุนายน ภูเขาไฟปินาตูโบเกิดระเบิดรุนแรงเป็นครั้งแรก และได้ระเบิดติดต่อกันหลายครั้ง การระเบิดรุนแรงมากจนก่อความสั่นสะเทือนไปถึงหมู่เกาะวิสายาส์ซึ่งอยู่ห่างออกไป ภูเขาไฟพ่นก๊าชซัลเฟอร์ไดอ็อกไซด์ขึ้นไปบนท้องฟ้า ประมาณว่ามีก๊าชมากกว่า 20 ตัน จนทำให้ท้องฟ้าแดงฉานไปทั่วบริเวณและท้องฟ้ายังคงเป็นสีแดงอยู่นานอีกหลายเดือนแม้ภูเขไฟหยุดระเบิดแล้ว เถ้าถ่านที่ถูกแรงระเบิดภายในถูกแรงขับดันออกมาจนภูเขาไฟพุ่งขึ้นสูงถึง 35 กิโลเมตรกลุ่มเถ้าและครัวร้อนนี้ขึ้นไปบานเป็นดอดเห็ดขนาดยักษ์อยู่ในอากาศ ก่อนที่จะโปรยเถ้าถ่านร้อนระอุลงมาปกคลุม และทำลายสิ่งมีชีวิตกับหมู่บ้านในพื้นที่อยู่ในรัศมีระเบิดของภูเขาไฟ การระเบิดของภูเขาไฟปินาตูโบสร้างความเสียหานให้กับฟิลิปปินส์มากเป็นประวัติการณ์ ทำให้กรุงมะนิลาเป็นอัมพาตไปทั้งเมือง สนามบินทุกแห่งต้องปิดทำการลง ถนนทุกสายมีแต่เถ้าถ่านจากภูเขาไฟ เป็นเวลานานถึง 4 วันกว่าเถ้าถ่านจากภูเขาไฟจะหยุดฟุ้งกระจาย เมื่อท้องฟ้าเปิดให้เห็นภูเขาไฟปินาตูโบอีกครั้งหนึ่ง ก็พบว่ายอดภูเขาไฟแหว่งหายไป ข้างบนนั้นกลายเป็นทะเลสาบขนาดมหึมากว้างถึง 2 กิโลเมตร ส่วนเบื้องล่าง ทุกหนทุกแห่งปกคลุมด้วยเถ้าลาวา บ้านเรือนเชิงเขาพังทลายราบเรียบมีชาวฟิลิปปินส์เสียชีวิตจากการที่ภูเขาไฟระเบิดครั้งนี้ถึง 350 คน

ปัจจุบันภูเขาไฟปินาตูโบเงียบสงบ และได้กลายเป็นจุดสนใจของนักท่องเที่ยว ผู้ที่สนใจอยากเข้าไปดูภูเขาไฟใกล้ ๆ ก็สามารถโดยติต่อโรงแรมที่พัก ซึ่งจะจัดทัวร์ไปดูภูเขาไฟหรือติดต่อบริษัททัวร์ให้ แต่การท่องเที่ยวผจญภัยเช่นนี้ย่อมเสี่ยงอันตรายทังภัยจากธรรมชาติที่ไม่มีใครรับประกันว่าปินาตูโบจะระเบิดขึ้นมาอีก และภัยจากขบวนการโจรหลายกลุ่มในฟิลิปปินส์ที่อยู่ในบริเวณนั้ด้วย

ผู้สนใจชมปินาตูโบด้วยการนั่งเครื่องบินเล็กค่าโดยสารต่อคนเที่ยวละ 85 เหรียญสหรัฐฯ (ใช้เวลาประมาณ 45 นาที) หรือเช่าเครื่องบินเล็กพร้อมคนขับบินชมรอบ ๆ บริเวณภูเขาไฟระเบิดในราคาเที่ยวละ 600 เหรียญสหรัฐฯ

ใส่รูปภาพ

ทะเลสาบตาอัล (Lake Taal)

เป็นทะเลสาบงดงามบนปากปล่องภูเขาไฟที่ดับสนิทแล้ว อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของกรุงมะนิลาไป 60 กิโลเมตร เป็นทะเลสาบกว้างใหญ่ขนาด 20x30 เมตร กลางทะเลสาบมีเกาะเล็ก ซึ่งมีภูเขาไฟขนาดเล็กอยู่ตรงกลาง เป็นภูเขาไฟที่อยู่ในทะเลสาบบนปากปล่องภูเขาไฟ ทัศนียภาพของทะเลสาบตาอัลสวยแปลกตา รอบทะเลสาบมีเมืองขนาดเล็กตั้งอยู่ริมทะเลสาบ 5 เมืองมีเรือพาไปยังกลางเกาะทะเลสาบ ใช้เวลาเดินทาง 20 นาที ชายหาดของทะเลสาบตาอัลเป็นสีดำทั้งหมด เดิมทะเลสาบนี้ชื่อว่า ทะเลสาบบอนบอน (Lake Bonbon) เมื่อภูเขาไฟอาอัลระเบิดในปีค.ศ. 1572 เกิดการะเบิดติดต่อกันถึง 33 ครั้งซึ่งทำให้ปากปล่องภูเขาไฟตาอัลกลาบเป็นหลุมขนาดกว้างใหญ่ แล้วกลายเป็นทะเลสาบในเวลาต่อมา ทะเลสาบบอบอนจึงได้ชื่อใหม่ว่าทะลาสาบตาอัล ปัจจุบันเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่ง มีร้านอาหารและที่พักแบบรีสอร์ตริมทะเลสาบไว้บริการด้วย

ใส่รูปภาพ

บานาวี (Banaue)

บานาวีอยู่ทางทิศเหนือของเกาะลูซอนมีชื่อเสียงมากในเรื่องนาขั้นบันไดสีเขียวที่มองเห็นได้ทุกหนทุกแห่งในชนบทของบานวี นาขั้นบันไดที่บานาวีมีความสวยงามของธรรมชาติที่งดงามเป็นเอกลักษณ์ จนได้รับการยกย่องว่าเป็นสิ่งมหัศจรรย์อันดับ 8 ของโลก

นาขั้นบันไดนี้เป็นการปลูกข้าวทำนาบนไหล่ภูเขาของชาวพื้นเมืองเผ่าอิฟูเกา (Ifugao) ที่ถากถางไหล่เขาทำนาด้วยวิธีนี้มาเป็นเวลานานกว่า 2,000 ปีแล้ว ภาพนาข้างสีเขียวขจีที่ลดหลั่นอยู่บนไหล่เขา เป็นเหมือนขั้นบันไดที่ค่อย ๆ ไต่นะดับสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า นาขั้นบันไดที่บานาวีบางแห่งอยู่สูงกว่าระดับน้ำทะเลถึง 1,500 เมตร

ใส่รูปภาพ

วิกัน (Vican)

วิกันเป็นเมืองเล็ก ๆ ติดทะเลจีนใต้ ตั้งอยู่ทางเหนือสุดของเกาะลูซอน เมืองนี้มีชื่อเสียงในเรื่องการเคยเป็นแหล่งอารยธรรมสเปนในอดีตวิกันเป็นที่ตั้งเมืองโบราณสมัยจักรวรรดิสเปนที่ได้รับการยกย่องจากองค์การยูเนสโกด้วยการขึ้นบัญชีให้เป็นเมืองมรดกโลกในประเภทโบราณสถาน นอกจากนั้นอาคารสำคัญ ๆ ที่มีอยู่ในเมืองวิกันล้วนก่อสร้างด้วยสถาปัตยกรรมแบบสเปนที่สวยงามมาก ให้บรรยากาศของเมืองยุโรปในยุคศตวรรษที่ 17 เมืองวิกันมีพิพิธภัณฑ์ชั้นดีหลายแห่ง สำหรับผู้สนใจประวัติศาสตร์ฟิลิปปินส์ยุคสเปนครองเมืองเข้าไปศึกษาหาความรู้ นอกจากนี้ที่นี่ยังเป็นบ้านเกิดของวีรบุรุษฟิลิปปินส์อีกหลายคน

ใส่รูปภาพ

สถานที่ท่องเที่ยวนอกกรุงมะนิลา

ส่วนใหญ่เป็นแหล่งท่องเที่ยงทางธรรมชาติหลายแห่ง เช่น เกาะเล็กเกาะน้อยของมิตาเนาวิสายาส์ และปาลาวัน การเดินทางไปยังแหล่งท่องเที่ยงเหล่านี้มีวิธีที่สะดวกที่สุดคือทางอากาศสายการบินในประเทศฟิลิปปินส์มีเส้นทางบินไปยังเกาะต่าง ๆ ทั่วประเทศ หากมีเวลาอยู่ในฟิลิปปินส์นานมากพอ การนั่งเรือโดยสารท่องเที่ยวไปยังหมู่เกาะต่าง ๆ ก็เป็นทางเลือกที่น่าสนใจ เส้นทางเดินเรือมีหลายเส้นทาง เช่น มะนิลา – มินดาเนา ใช้เวลาเดินทางประมาณ 18 ชั่วโมง หรือจะหยุดพักตามเกาะที่เรือแวะจอดรับ – ผู้โดยสารสักคืนสองสอง คืน แล้วลงเรืองลำใหม่เดินทางต่อไปอีกก็ทำได้โดยสะดวก เพราะมีเรือเฟอร์รี่รับส่งผู้โดยสารให้บริการเป็นประจำในทุกเส้นทาง บริษัทเดินเรือมีหลายสาย มีเรือหลายขนาดให้เลือก มีทั้งเรือใหญ่และเรือเล็กเส้นทางเดินเรือทุกสายที่เชื่อมเกาะมินดาเนากับเกาะต่าง ๆ นั้นมีจุดหมายหลายทางที่อยู่ที่วิสายาส์ ซึ่งอยู่ตอนกลางของประเทศ

ใส่รูปภาพ

มินดาเนา (Mindanao)

มินดาเนาเป็นเกาะที่ตั้งอยู่ทางใต้สุดของหมู่เกาะ เป็นศูนย์กลางวัฒนธรรมแบบผสมผสานของฟิลิปปินส์ มินดาเนาเป็นเกาะที่มีภูมิประเทศสวยงามและอากาศบริสุทธิ์ แต่ไหนแต่ไรมาชาวฟิลิปปินส์จะหนีความจอแจและอากาศเสียในเมืองหลวงมาพักผ่อนกันที่นี่ เมืองสำคัญบนเกาะมินดาเนาคือเมืองดาเวา

ใส่รูปภาพ

สถานที่ท่องเที่ยวน่าสนใจในมินดาเนา ดาเวา (Davao)

เป็นเมืองที่ทันสมัยที่สุดบนเกาะมินดาเนาเป็นเมืองที่มีวัฒนธรรมหลากหลาย และเป็นเมืองที่มีขนาดพื้นที่ใหญ่ที่สุดเมืองหนึ่งของโลก ดาเวามีความสำคัญในระดับเมืองหลวงของมินดาเนาตั้งอยู่ทางตอนใต้ของเกาะ มีประชากรประมาณ 1.2 ล้านคน ดาเวาเป็นศูนย์กลางธุรกิจการค้าและการท่องเที่ยวในภาคใต้ของฟิลิปปินส์ ที่ดาเวาอากาศดีตลอดปี ทำให้การปลูกได้ผลดีทั้งไม้ผลและไม้ดอก ไม้ดอกที่ปลูกมากในดาเวาคือ กล้วยไม้ ดาเวาจึงได้ชื่อว่าเมืองหลวงของกล้วยไม้ ส่วนผลไม้ที่มีมากคือ ส้มโอ เงาะ มังคุด และทุเรียน ความที่ดาเวาเป็นแหล่งปลูกผลไม้ที่อุดมสมบูรณ์ จึงเป็นที่รู้จักกันในอีกชื่อหนึ่งว่าตระก้าผลไม้ของฟิลิปินส์

ดาเวาเป็นที่ตั้งภูเขาอาโป (Mt.Apo) สูง 2,954 เมตร เป็นภูเขาที่สูงที่สุดในฟิลิปปินส์ในบริเวณนี้เป็นที่ตั้งศูนย์อนุรักษ์นกอินทรี ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติฟิลิปปินส์

ใส่รูปภาพ

ศูนย์อนุรักษ์นกอินทรี (Philippines Eagle Center)

ตั้งขึ้นเพื่ออนุรักษ์นกอินทรีฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นนกอินทรีขนาดใหญ่ที่สุดสายพันธุ์หนึ่งของโลกนกอินทรีฟิลิปปินส์มีน้ำหนักตัวประมาณ 4 – 7 กิโลกรัม ความสูงเฉลี่ย 1 เมตร เวลากางปีกเต็มที่จะกว้างถึง 2 เมตร

ใส่รูปภาพ

ทะเลสาบเซบู (Lake Sebu)

เป็นทะเลสาบที่อยู่ในแผ่นดิน ซึค่งสูงกว่าระดับน้ำทะเล 300 เมตร ทิวทัศน์รอบทะเลสาบสวยงามมาก ทะเลสาบเซบูเป็นส่วนหนึ่งของ Tiruray Highland ซึ่งวิถีชีวิตของคนท้องถิ่นยังมีความสุขกับการอาศัยอยู่รวมกับธรรมชาติที่งามสงบและยึดมั่นในประเพณีดังเดิม ชนพื้นเมืองเผ่า Tboli เป็นช่างฝีมือในการทำเครื่องใช้ทองคำเหลืองและการถักทอของใช้ต่าง ๆ ในชีวิตประจำวัน วันเสาร์มีตลาดนัดจำหน่ายสินค้าพื้นเมืองด้วย

ใส่รูปภาพ

หมูเกาะซูลู (Sulu Island)

เป็นหมูเกาะภูเขาไฟจำนวน 870 เกาะอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ของมินดาเนา ระหว่างสุลาเวสีกับทะเลซูลู แม้จะเป็นเกาะเล็ก ๆ แต่มีประชากรหนาแน่มากถึง 12 ล้านคน

เมืองสำคัญที่มีฐานะเป็นเมืองหลวงของหมูเกาะซูลูคือ เมืองโจโล (Jolo) ตั้งอยู่บนเกาะชื่อเดียวกัน มีชื่อเสียงในเรื่องสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อน ซึ่งมีทั้งหาดทรายสีขาวและชายทะเลที่สวยงามบริสุทธิ์ พอ ๆ กับเป็นที่รู้จักกันว่าเมืองนี้เป็นแหล่งซื้อขายของหนีภาษีที่ลักลอบนำเข้ามาจากมาเลเชียกับอินโดนีเชีย เกาะที่มีชื่อเสียงอีกแห่งหนึ่งคือ เกาะทาวี – ทาวี (Tawi – Tawi) โดยเมืองใหญ่บนเกาะนี้ชื่อ บอนเกา (Bongao) เป็นศูนย์กลางประมง เกาะนี้มีขนาดเล็กกว่าเกาะโจโล บนเกาะทาวี – ทาวีเป็นที่ตั้งมัสยิดเก่าแก่ที่สุดของศาสนาอิสลามในฟิลิปปินส์ ชื่อว่า สุเหร่าชีคมักดัม (Sheik Makdam Mosque) สร้างขึ้นในศตวรรษที่ 14

ใส่รูปภาพ

ปาลาวัน (Palawan)

หมูเกาะปาลาวันมีรูปร่างเรียวยาวคล้ายดาบตั้งอยู่ทิศตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะลูซอนหมู่เกาะนี้มีเกาะเล็กเกาะน้อยอยู่รวมกันมมากถึง 1,780 เกาะ แต่และเกาะล้วนมีภูมิประเทศแปลก ๆ และสวยงามคล้าย ๆ กันหมดคือประกอบด้วยหน้าผาสูงชันติดทะเลสีฟ้าสด มีถ้ำ ชายหาด และทะเลสาบเล็ก ๆ อยู่ในแผ่นดิน เป็นทะเลใน กับมีชายฝั่งทะเลที่หยักเว้าแหว่ง มากมายสำหรับจอดเรือชมธรรมชาติ หรือหลบคลื่นลมบนไหล่เขาของเทือกเขาที่ยอดตัวยาวเหยียดทั่วเกาะกลายเป็นสีเขียวขจีด้วยต้นไม้ปกคลุมหนาทึบ ธรรมชาติร่มรื่น และชื่นฉ่ำไปด้วยน้ำตกที่เป็นต้นน้ำลำธารหลายสาย เหมือนฉากในหนังเรื่องจูราสสิกปาร์ก

เมืองหลวงของปาลาวันมีชื่อว่า เปอร์โตพรินเซซ่า (Puerto Princesa) ผู้ปกครองท้องถิ่นมีนโยบายและมาตรการเข้มแข็งในการอนุรักษ์ธรรมชาติและรักษาสิ่งแวดล้อมให้ยังคงงดงามบริสุทธิ์เช่นนี้ตลอดไป

เชื่อกันว่าชื่อของหมู่เกาะปาลาวันเพี้ยนมาจากภาษาจีนที่ชาวจีนเรียกหมู่เกาะนี้ว่า ”ปาเลายู” (Pa lao Yu แปลว่า ดินแดนแห่งอ่าวที่สวยงามบางคนก็ว่าชื่อเกาะปาลาวันมาจากภาษาสเปนว่า ”ปารากัว” (Paragua) ซึ่งเป็นคำที่ชาวสเปนใช้เรียกร่ม เพาะเกาะใหญ่ที่สุดของปาลาวันมีรูปร่างคล้ายร่มหุบ แต่ไม่มีชื่อว่าของหมู่เกาะนี้จะมาจากภาษาใดก็ตาม ภูมิประเทศที่สวยงามของหมูเกาะก็สร้างความประทับใจแก่ทุกคนที่มาเยือน

สถานที่ท่องเที่ยวบนเกาะมีอยู่หลายแห่งเช่น Honda Bay ที่อยู่ทางเหนือของเกาะและแม่น้ำใต้ดิน (Underground River) เป็นแม่น้ำใต้ดินที่ใหญ่ที่สุดในโลก อยู่ที่ St.Paul National Park กับชายฝั่งทะเลที่ Port Barrton,Taytay และ EI Nido โดยส่วนดินแดนทางตอนใต้ของปาลาวันยังเป็นป่าดงดิบที่ยังไม่ได้สำรวจ

การพบซากมนุษย์โบราณอายุ 22,000 ปี ในถ้ำที่เมืองเกซอน (Quezon) ทางตะวันเฉียงใต้ของปาลาวัน เป็นการยืนยันข้อสันนิษฐานของนักโบราณคดีที่เรียกว่า ชนพวกแรกที่อาศัยอยู่บนเกาะนี้อพยพมาจากเกาะเบอร์เนียว ซึ่งแต่เดิมเคยเป็นแผ่นดินเดียวกันกับหมู่เกาะแถวนี้มาก่อนแต่ภายหลังมาแยกออกจากกันเมื่อผิวโลกเกิดการเปลี่ยนแปลง

การเดินทางไปยังหมู่เกาะปาลาวันนั้นสะดวกทั้งทางอากาศและทางน้ำ เมืองเปอร์โตพรินเซซ่ามีสนามบินภายในประเทศของตน ที่มีสายการบินขนาดเล็กชื่อ Seair กับ Asian Spirit มีบริการเที่ยวบิน มะนิลา – เปอร์โต พรินเซซ่า เมืองเกซอนกับเมืองบาตังกาส์ (Batangas) ของปาลาวันนั้น ชาวฟิลิปปินส์เรียกว่าลูซอนใต้ (South Lozon) หรือบิคอล (Bicol) จากกรุงมะนิลาเดินทางด้วยเครื่องบินไปยังบิคอลสะดวกที่สุด

ใส่รูปภาพ

วิสายาส์ (Visayas)

เป็นหมู่เกาะที่มีเกาะอยู่รวมกันมากกว่าพันเกาะ แต่จำนวนที่แน่นอนยังไม่มีใครบอกได้เกาะขนาดเล็กเหล่านี้ล้วนมีหาดทรายขาวสะอาดที่เม็ดทราบละเอียดนุ่มราวกับแป้งฝุ่น กับน้ำทะเลที่ใสสะอาด วิสายาส์เป็นแดนสวรรค์ของนักรักท้องฟ้าที่เป็นสีฟ้าสด แสงแดจัดจ้า และหาดทรายชายทะเลงดงาม เกาะขนาดใหญ่ที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวของหมู่เกาะนี้มี 9 เกาะ กาะที่มีชื่อเสียงที่นักท่องเที่ยวรู้จักมากที่สุดคือ เกาะซามาร์ แต่ละเกาะมีชื่อเสียงในเรื่องต่าง ๆ กันตามทรัพยากรธรรมชาติที่มีอยู่มากบนเกาะ เช่น เกาะมะม่วง เกาะน้ำตาล เกาะทรายขาว เป็นต้น

ชาวพื้นเมืองพูดภาษาถิ่นหลายภาษาตามเกาะที่อาศัยอยู่ เกาะที่ใหญ่ที่สุดและมีความเจริญเข้าไปถึงจะมีศูนย์การค้าและโรงแรมหรูหราราคาแพง การเดินทางไปยังเกาะเล็กเกาะน้อยในกลุ่มหมู่เกาะนี้ก็สะดวกมาก โดยใช้เรือเฟอร์รี่หรือเช่าเรือของชาวเกาะที่เรียกว่า เรือบันกา (Banca) เป็นเรือใบเสริมข้างที่ชาวเกาะเอาไว้ใช้เป็นพาหนะในชีวิตประจำวัน หมู่เกาะวิสายาส์เป็นเมืองต้นกำเนิดของประเทศฟิลิปปินส์ เมื่อเฟอร์ดินานด์ แม็กเจลแลนด์เดินทางมาถึงฟิลิปปินส์แม็กเจลแลนด์มาขึ้นบกที่นี่ และประกาศยึดเอาหมู่เกาะนี้เป็นดินแดนในการปกครองของสเปนทันที่

ในสงครามโลกครั้งที่ 2 หมู่เกาะนี้เป็นสมรภูมิเลือดในการสู้รบระหว่างฝ่ายสัมพันธมิตรกับกองทัพญี่ปุ่น รวมทั้งมีความสำคัญในการเป็นจุดที่นายพลแม็กอาร์เธอร์บกพลขึ้นบก

ใส่รูปภาพ

เซบูซิตี้ (Cebu City)

เกาะเซบูมีเมืองสำคัญที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงคือ เซบู หรือเซบูซิตี้ เป็นเมืองที่ได้รับการพัฒนาจนทันสมัยมากที่สุด เซบูซิตี้ฉายาว่าเป็น Queen City of the South และเป็นสถานที่ท่องเที่ยวพักผ่อนที่มีชื่อเสียงมากที่สุดอีกแห่งหนึ่งของฟิลิปปินส์ ปัจจุบันเกาะเซบูเป็นศูนย์กลางการคมนาคมทั้งน้ำและอากาศของภูมิภาคนี้

เซบูซิตี้มีสนามบินระหว่างประเทศ ที่มีเที่ยวบินไป – กลับจากญี่ปุ่น ฮ่องกง สิงคโปร์ กัวลาลัมเปอร์ และไต้หวัน นอกจากนั้นยังมีเส้นทางเดินเรือบริษัทต่าง ๆ ที่มีเส้นทางเดินเรืออยู่มากกว่า 10 เส้นทาง สำหรับบริการประชาชนและนักท่องเที่ยวใช้เดนทางไป – กลับ มะนิลาวันละหลานเที่ยว รวมทั้งรัฐบาลฟิลิปปินส์ส่งเสริมให้เซบูซิตี้เป็นเมืองปลอดภาษี้

นอกจากเซบูซิตี้แล้ว หมู่เกาะวิสายาส์ยังมีแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงอีกหลายแห่ง เช่น Chocolate Hills ที่บาฮอล (Bahol)

ใส่รูปภาพ

วิริอาโต (Viriato)

วิริอาโตอยู่บนเกาะซามาร์ (Samar) เกาะเล็ก ๆ เกาะหนึ่งในหมู่เกาะวิสายาส์ เมืองที่ตั้งอยู่ริมเส้นทางสายสวยที่เลาะเลียบไปตามชายฝั่งทะเล เส้นทางสายนี้ผ่านเข้าไปในป่า ขึ้นเขา ผ่านหน้าผาสูงชัน และเลียบมหาสมุทร ทิวทัศน์สองข้างทางสวยงามด้วยภาพเกาะเล็กเกาะน้อยที่กระจายอยู่ในทะเล บางช่วงของเส้นทางผ่านหมู่บ้านชนบท สองข้างทางเป็นทิวทัศน์ธรรมชาติในชนบทที่บริสุทธิ์ ผ่านเมืองชายฝั่งที่มีเรือจอดอยู่เต็มอ่าว นอกจากนั้นวิริอาโตมีน้ำตกที่สวยงามและใหญ่ที่สุดในภูมิภาคนี้อีกด้วย

ใส่รูปภาพ

โบราเคย์ (Borakay)

โบราเคย์อยู่ห่างจากมะนิลาไปทางตอนใต้ 350 กิโลเมตร เมืองตากอากาศชายทะเลนี้อยู่ทางเหนือสุดของพาเนย์ (Panay) ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นเมืองรีสอร์ตที่มีชายหาดสวยที่สุดในประเทศฟิลิปปินส์ที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกมากที่สุด ชื่อเมืองมาจาคำพื้นเมืองว่า “Borac” แปลว่า ปุยนุ่น หมายถึง เมืองที่มีหาดทราบสีขาว เม็ดทรายละเอียดนุ่มดุจปุยนุ่น

ในเมืองโบราเคย์มีความทันสมัยสะดวกสบายทุกอย่างไว้ต้อนรับนักท่องเที่ยว ชายหาดที่โบราเคย์เหมาะสำหรับการนั่งเงียบ ๆ เฝ้ามองดูลำแสงแดสุดท้ายของวันยามพระอาทิตย์ตกดินพ้อมจิบเครื่องดื่มที่ชอบ และดื่มด่ำธรรมชาติ

ชายหาดไวท์บีช (White Beach) ของโบราเคย์เป็นหาดที่สวยที่สุดของตะสันตกของเกาะ ด้วยหาดทรายยาว 4 กิโลเมตร ที่มีเม็ดทรายขาวนุ่ม ด้านทิศเหนือของหาดทรายขาวมีหมู่บ้านเล็ก ๆ ที่หมู่บ้านมีชายหาดขนาดเล็กยาว 200 กิโลเมตรในวงล้อมของหน้าผา มีทางเข้าชายหาดที่เป็นทางลับเพียงทางเดียว หนทางเป็นทางเดินเท้าจากหาดทรายขาวไต่ลงมาจาหน้าผามายังหาดทรายขนาดเล็กที่เป็นเหมือนหาดทรายส่วนตัวแห่งนี้

การขี่ม้าชมธรรมชาติเป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่โบราเคย์ หรือจะเช่าจักรยานภูเขาขี่เลาะเลียบไปตามเส้นทางเล็ก ๆ บนไหล่เขาริมทะเลก็ได้หรืออาจจะพายเรือคายักเล่นรอบ ๆ เกาะเป็นการออกกำลังกาย ถ้าชอบความงามของโลกใต้ทะเลที่โบราเคย์มีโลกใต้ทะเลแสนสวยให้ชมรอบเกามากถึง 24 จุด ที่นี่เป็นสถานที่เหมาะสำหรับคนดำน้ำที่ยังไม่เชี่ยวชาญใช้ฝึกเพื่อเรียนดำน้ำเพราะน้ำทะเลในบริเวณนี้ใสแจ๋ว ทะเลเรียบ และคลื่นลมสงบมาก ยกเว้นหน้าฝนที่ทะเลค่อนข้างปั่นป่วน

หาดทรายที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวพักผ่อนสวยงามที่ไม่แพ้หาดไวท์บีชมีอีกหลายแห่ง เช่น หาดพูคา (Puka Beach) ซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของชายฝั่งทะเล มีชื่อเสียงของการเป็นที่อยู่อาศัยของเปลือกหอยสีขาวเป็นประกายที่พบว่ามีอยู่บนหาดชายนี้เท่านั้น การเดินทางไปหาดพูพาไปทางน้ำสะดวกที่สุด โดยเช่าเรือบันกาของชาวเกาะที่หมู่บ้านหาดชายสักครึ่งวัน ค่าเช่าเรือประมาณ 500 เปโซ ด้านทิศตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะนี้เป็นบริเวณที่มีหน้าผาและถ้ำบนหน้าผา ป่ารอบ ๆ บริเวณนี้เป็นที่อยู่ของค้างคาวกินผลไม้ ถ้าชอบเที่ยวป่าจะไม่ผิดหวัง

ใส่รูปภาพ

บาเกียว (Baguio City)

อยู่ทางทิศเหนือของกรุงมะนิลา ตั้งต้นจากอนุสาวรีย์ไรซัลไปเป็นระยะทางไกลประมาณ 246 กิโลเมตร เป็นเมืองตากอากาศที่คนมะนิลานิยมหนีร้อนไปพักผ่อนกันในฤดูร้อน ระหว่างเดือนมีนาคมถึงเดือนพฤษภาคม จึงได้ชื่อว่าเป็น Summer Capital of the Philippines

บาเกียวมีนาขั้นบันไดที่ Ifugao ซึ่งสวยงามไม้แพ้นาขั้นบันไดที่บานาวี นอกจากนั้นยังมีโบสถ์โบราณและบ้านสเปนในยุคโคโลเนียล กับ ถ้ำมัมมี่ที่ Kabayan จนบาเกียวได้ชื่อว่าเป็น Mt.Province ภูมิประเทศแถวนี้เป็นดินแดนขุนเขาที่มีชื่อเสียง เช่น Ifugao, Kalinga, Apayao และ Abra

ใส่รูปภาพ

บอนต็อก (Bontoc) ติงลายัน (Tinglayan) และตาบัก (Tabuk)

บอนต็อกมีฐานะเป็นเสมือนเมืองหลวงของภูมิภาค ที่ภูมิประเทศเต็มไปด้วยภูเขาสูงและเทือกเขาที่มีป่าปกคลุมหนาแน่น ภ๔มิประเทศของบอนต็อกสวยงามจนได้ชื่อว่า เมืองแห่งขุนเขาหรือสวิตเซอร์แลนด์แห่งฟิลิปปินส์ บริเวณนี้มีเมืองสำคัญอยู่หลายเมืองด้วยกัน เช่น บอนต็อก ติงลายัน และตาบัก

เมืองบอนต็อกตั้งอยู่ริมแม่น้ำซิโก (Chico River) เป็นเมืองชุมทางอยู่ระหว่างทางจากมะนิลาไปบานาวี นักท่องเที่ยวมักหยุดพักที่เมืองนี้ก่อนเดินทางขึ้นเหนือ บอนต็อกจึงเป็นย่านการค้าที่สำคัญของภูมิภาค สถานที่น่าสนใจภายในเมืองนี้คือ พิพิธภัณฑ์บอนต็อก (Bontoc Museum) ที่เก็บรวบรวมภาพถ่ายและประวัติของการล่าหัวมนุษย์ของชนเผ่าพื้นเมืองดั้งเดิมในฟิลิปปินส์ กับเรื่องนาวการทำงานของกลุ่มมิชชั่นนารีที่เข้ามาโน้มนาวจิตใจชาวพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ในป่าเขา ให้เปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตจากพฤติกรรมเดิม ๆ แล้วหันมายอดรับความศิวิไลซ์และเลิกล่าหัวมนุษย์

พิพิธภัณฑ์บอนต็อกตั้งอยู่ที่ทำการไปรษณีย์ ใกล้กับทาวน์พลาซ่า เปิดให้เข้าชม วันจันทร์ – ศุกร์ ตั้งแต่เวลา 09.30 – 17.00 น. หยุดพักกลางวันเวลา 12.00 – 13.00 น. ขอแนะนำให้ไปชม ถึงแม้จะเป็นพิพิธภัณฑ์ขนาดเล็กแต่ก็มีการจัดการที่ดี

ติงลายันอยู่ในจังหวัดคาลิงกา เป็นที่อยู่อาศัยของชนพื้นเมืองเผ่าคาลิงกา (Kalinga ) ซึ่งได้ชื่อว่าดุร้ายและชอบล่าหัวมนุษย์ในอดีตชนเผ่านี้ไม่เคยยอมรับการปกครองของใครหรือจากชนเฟ่าใดทั้งสิ้นตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

ตาบักอยู่ทางเหนือของติงลายัน เมืองนี้มีชื่อเสียงเรื่องการล่องแพ และเป็นจุดตั้งต้นการท่องเที่ยวผจญภัยแบบล่องแพไปตามแม่น้ำซิโก